Land hou asem op toe EFF Pravin dreig

Karel Niewen­huis, adjunkprovinsiale leier, Vryheidsfront Plus, skryf:

Partye in ’n par­le­ment is veronderstel om in­tel­li­gen­te, be­skaaf­de en op­ge­voe­de in­di­vi­due te wees wat die be­vol­king ver­teen­woor­dig.

Selfs vir ’n woord­ry­ke mens is dit ’n uit­da­ging om ’n on­lang­se voor­val in die par­le­ment te be­skryf. Die ag­ba­re le­de van die EFF se in­ti­mi­da­sie van Pra­vin Gord­han, mi­nis­ter van open­ba­re on­der­ne­mings, toon geen te­ken van hof­lik­heid of in­tel­ligen­te op­tre­de nie. Pleks van de­ba­teer, is die mi­nis­ter aan boe­we­ry bloot­ge­stel toe die EFF-le­de hom om­singel en fi­siek in gevaar gestel het.

Die speaker se ge­sag dra ewen­eens wei­nig ge­wig. Die EFF het geen ag ge­slaan op haar ver­soek dat hul­le die raad­saal moet ver­laat nie. Hier­die keer het hul­le af­stoot­like slag­spreu­ke nie aan hul­ ver­eis­tes van in­ti­mi­da­sie vol­doen nie, selfs nie eens on­lo­gie­se ar­gu­men­te en ra­di­ka­le op­trede soos voor­heen in die open­baar skroomloos ge­bruik is nie.

Die oomblik toe ’n EFF-par­lements­lid na die po­dium gestap het, uit­da­gend en met ’n drei­gen­de hou­ding, het die land asem op­ge­hou. ’n An­der voor­val het seker­lik vir ’n oog­knip voor talle se gees­tes­oog her­leef.

Dimitri Tsafendas het op 6 Sep­tem­ber 1966 ook ge­weld ge­bruik om po­li­tie­ke ver­an­de­ring af te dwing toe hy dr. Hen­drik Ver­woerd in die par­le­ment ten aan­skoue van ’n ge­skok­te Suid-Afri­ka vermoor het. Daar­die dag het die na­sie nie net asem op­ge­hou nie; die land is ge­skud.

In die jongste gebeure in die parlement het nie­mand ge­weet of die EFF-lid met ’n vuis of ’n mes die land tot stil­stand gaan bring nie. Op so­sia­le me­dia stel die EFF on­om­won­de dat hul­le hier­die op­tre­de son­der om ’n oog te knip sal her­haal. Is dit die be­ska­wings­vlak waar ons ons nou be­vind? Die Vryheidsfront Plus doen ’n beroep op die parlement, asook ander partye, om so streng moont­lik teen die EFF op te tree. Streng op­tre­de is eg­ter nie die be­stuur­styl van die ANC nie. Elk­een wat na de­se die par­le­ment as hof­lik, in­tel­ligent en ’n in­stel­ling met ge­sag wil be­skou, ver­trou dat in­dien die ANC die moed of wil ont­breek om op te tree, el­ke an­der par­ty in die par­le­ment daar­op sal aan­dring.

Die room van die be­vol­king hoort in die par­le­ment. Maar hier­die meta­foor is kwalik op ons par­lement, soos dit tans is, van toe­pas­sing.