Blou plaatjie lig geskiedenis van swart konsentrasiekamp uit
Die kamp het tydens die Anglo-Boereoorlog vele lewens geëis, veral dié van kinders.
Die Heidelberg Heritage Association het op Jeugdag (16 Junie) hul nuutste blou erfenis-plaatjie onthul.
Die onthulling was ter herdenking van die swart konsentrasiekamp-begraafplaas in Heidelberg.
Die terrein van die begraafplaas is geleë net agter die Heidelberg Inkopiesentrum. Die ligging is in Junie 1999 deur Eric van den Berg en Johann Strauss ontdek.
Die ontdekking het plaasgevind na aanleiding van ’n kaart uit 1905 wat die ligging aangedui het. By nadere ondersoek het Van den Berg en Strauss sowat 30 grafte daar geïdentifiseer.
Dit het duidelik geword dat hierdie swart konsentrasiekamp naby die terrein was waar die wit konsentrasiekamp tydens die Anglo-Boereoorlog opgerig is.
Beide die swart en wit kampe het vinnig oorvol geraak toe die Britse magte mense (mans, vroue en kinders) aangehou het om te voorkom dat hulle aan die oorlog deelneem. Terwyl inwoners van die wit kamp rantsoene ontvang het, was dit nie die geval vir die swart inwoners nie.
Die swart konsentrasiekamp in Heidelberg was een van die grootste van sy soort, met meer as 2 300 persone wat vir die grootste deel van die oorlog (1899–1902) daar aangehou is.
Die lewensomstandighede in die kamp was haglik. Die aangehoudenes moes vir hulself sorg, en talle het gesterf.
Daar was 150 sterftes in die kamp, waarvan 121 kinders was. Die kamp is uiteindelik op 25 Oktober 1902 gesluit.
Die destydse koerant, Heidelberg News, het aanvanklik geen beriggewing oor die swart konsentrasiekamp gedoen nie, maar wel verslag oor die wit kamp in 1901 gelewer.
Eers vyf maande ná die einde van die Anglo-Boereoorlog het die koerant die bestaan van die swart konsentrasiekamp erken.
Volgens sommige verslae was daar glo vier swart konsentrasiekampe in die Heidelberg-omgewing: Heidelberg self, asook Nigel, Balfour en Greylingstad.
Die MOTHS Suikerbosrand Shellhole het die plaatjie geborg.
