Marianne ( my vrou) en ek wil baie graag vir die gemeenskap van Parys uit ons harte uit dankie sê. Marianne het Saterdag 13 September voor Checkers Rivershed gestruikel en geval – ek was op daardie oomblik nie by haar gewees nie.

Sy het haar linkerelmboog baie sleg gebreek en die pyn was oorweldigend.

Dit het veroorsaak dat sy kort-kort, as gevolg van die erge pyn, haar bewussyn verloor het. Sy het ook ander beserings in haar lyf opgedoen, maar omdat haar elmboogbreuk so krities was, het hierdie pyne eers later name gekry. Sondag 14 September het sy ‘n noodoperasie gehad en na baie trauma is sy terug by die huis – daar wag nou ‘n aantal moeilike weke en maande voor, maar die dankbaarheid teenoor ‘n gemeenskap wat hul eie kalender en dag se beplanning eenkant toe geskuif het om ‘n vreemdeling end-uit by te staan, is absoluut oorweldigend. ‘n CT-skandering het gewys dat daar darem geen harsingskudding of aanverwante skade is nie.

Marianne sê vir my dat dit vir haar so gerusstellend was, elke keer wat sy haar bewussyn vir ‘n paar oomblikke herwin het, om soveel omgee-harte en sagte-hande-liefde om haar te beleef.

Ons was té geskok om name te vra, daarom hierdie skrywe om vir elkeen wat my vrou bygestaan het te bedank met ‘n hart wat nie woorde het nie. Mag die Here elkeen van julle seën uit die skatkamers van Sy oorvloed. Baie, baie dankie.